پیشگویی عوامل خطرزای قلبی عروقی با استفاده از شاخص های چاقی و آمادگی قلبی عروقی در دانشجویان زن و مرد

خلاصههدف. این تحقیق با هدف تعیین قدرت پیشگویی شاخص های چاقی، آمادگی قلبی عروقی و فعالیت جسمی در ایجاد بیماری قلبی عروقی در مردان و زنان دانشجو انجام شد. زمینه. با توجه بالا بودن میزان مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی و شروع آن از سنین جوانی به دلیل چاقی و کم تحرکی جسمی، پیشگیری اولیه در ابتدای جوانی می­تواند در جلوگیری از بروز این بیماری موثر باشد. غربال­گری اولیه توسط روش­های ساده، ارزان قیمت و مطمئن ضروری است. روش کار.در این پژوهش توصیفی مقطعی، تعداد 223 دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف به روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی (150 مرد، با میانگین سنی 20/33 سال و انحراف معیار 1/71 و 73 زن با میانگین سنی 20/36 سال و انحراف معیار 1/72) شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و درجه بندی فعالیت جسمی، و فرم جمع آوری اطلاعات (شاخص های خونی و آنتروپومتریک، و تخمین حداکثر اکسیژن مصرفی به عنوان معیار آمادگی قلبی عروقی) جمع آوری شدند. به منظور بررسی اختلاف متغیرهابین دو جنس از آزمون تی مستقل، جهت تعیین اختلاف بین میانگین شاخص­های چاقی و حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس تعداد عوامل خطرزای متابولیکی نمونه ها از تحلیل واریانس یک طرفه، برای تعیین میزان همبستگی شاخص­های چاقی و حداکثر اکسیژن مصرفی با عوامل خطرزای متابولیک قلبی عروقی از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، و برای اندازه­گیری قدرت پیشگویی و تعیین نقاط برش عوامل خطرزای قلبی عروقی از آزمون ROCاستفاده شد.یافته‌ها. همبستگی آماری معنی­داری بین شاخص­های چاقی و عوامل خطرزای متابولیک (به غیر از قند خون و فشار خون سیستولی در مردان) مشاهده شد. با افزایش تعداد عوامل خطرزای متابولیک، افزایش شاخص­های چاقی در زنان و کاهش حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان معنی­دار بود. به غیر از نسبت کمر به قد، تمام شاخص­های چاقی در محدوده طبیعی بودند. نقاط برش به دست آمده توسط ROCبرای شاخص توده بدن 21/11 و برای محیط کمر و نسبت کمر به قد برای مردان، به ترتیب 75/15 و 0/44 و برای زنان، به ترتیب، 75/50 و 0/47 بود.نتیجه‌گیری. قدرت شاخص­های چاقی برای پیشگویی احتمال ابتلاء به بیماری قلبی عروقی در دانشجویان، بیشتر از میزان فعالیت جسمی و حداکثر اکسیژن مصرفی است.